Opisywał konflikty w Afryce i innych miejscach, ale jest prawdopodobnie najbardziej znany jest  ze swoich długoterminowych projektów dotyczących siedmiu rzek świata, podnoszenia się poziomu mórz, przemysłu diamentowego i migracji w obu Amerykach. Zaczął pracować jako profesjonalny niezależny fotoreporter w 1988 roku, zajmując się Intifadą. W następnych latach pracował w wielu obszarach konfliktów w Afryce, takich jak Angola, Sierra Leone, Mozambik, Liberia i DR Konga. W latach 1990-1994 zajmował się przejściem od apartheidu do demokracji w RPA.

Po upadku Związku Radzieckiego Kadir zajmował się sprawami społecznymi w różnych zakątkach dawnego imperium. W 1997 roku rozpoczął duży projekt podróży wzdłuż siedmiu rzek świata, od źródła do ujścia, obejmując codzienne życie wzdłuż tych linii życia. Projekt zaowocował książką „Rivers” i „Aderen” (Mets & Schilt). Kadir otrzymał wiele nagród i wyróżnień w dziedzinie fotoreportażu.

W 2000 i 2002 roku Kadir był zarówno członkiem jury konkursu World Press Photo, jak i członkiem rady nadzorczej fundacji World Press Photo. W 2004 roku wrócił do Angoli, Sierra Leone i DR Konga, aby przedstawić przemysł diamentowy, śledząc diamenty z kopalni na rynki konsumenckie w świecie zachodnim.

Wystawy, które powstały w ramach tego projektu, były pokazywane nie tylko w Europie i USA, ale także na terenach górniczych Konga, Angoli i Sierra Leone. Książka fotograficzna „Diamond Matters, the diamond industry” została wydana przez Mets & Schilt (Holandia), Dewi Lewis (Wielka Brytania) i Umbrage (USA) i otrzymała prestiżową holenderską nagrodę Dick Scherpenzeel za najlepsze reportaże dotyczące krajów rozwijających się. Projekt został również wyróżniony nagrodą World Press Photo Award. W tym samym roku Kadir wraz ze Stanleyem Greene i sześcioma innymi fotografami zainicjował projekt fotograficzny poświęcony przemocy wobec kobiet na całym świecie.

Po tym, jak huragan Katrina zniszczył Nowy Orlean, odbył kilka podróży do USA, aby udokumentować następstwa burzy. Latem 2010 r. Z okazji piątego upamiętnienia huraganu Katrina, Kadir pokazał zdjęcia zniszczeń i następstw spowodowanych przez huragan Katrina na wystawie-ciężarówce, która jechała z Houston do Nowego Orleanu, w ramach projektu we współpracy ze Stanleyem Greene.

Od 2011 do 2012 roku Kadir stworzył Via PanAm; wizualne badanie migracji w obu Amerykach. W ciągu 12 miesięcy podróżował autostradą Panamerykańską z Ziemi Ognistej w Patagonii do Deadhorse na północnej Alasce. Pierwotnie stworzona jako interaktywna aplikacja na iPada, Via PanAm została również przekształcona w podróżującą interaktywną multimedialną wystawę, instalację i książkę.

W ramach projektu Where will we go Kadir przyjrzał się globalnym konsekwencjom podnoszenia się poziomu mórz spowodowanego zmianami klimatycznymi. Projekt ma na celu podkreślenie zarówno ogromnej złożoności związanej z ruchem na wyspach i między wyspami / krajami, jak i implikacji dla praw człowieka związanych z takimi wysiedleniami.

Projekty środowiskowe Kadira są kontynuowane w „Wasteland”, gdzie bada w sześciu megamiastach (Dżakarta, Tokio, Lagos, Amsterdam, São Paulo i Nowy Jork), w jaki sposób zarządzają lub niewłaściwie gospodarują odpadami. W tym projekcie wykorzystuje fotografię, wideo, nagrania z drona i audio. Za ten projekt otrzymał I nagrodę World Press Photo w kategorii Środowisko. W 2018 roku Kadir van Lohuizen i Yuri Kozyrev zostali laureatami IX Prix Carmignac for Photojournalism, gdzie odbyli roczną wyprawę po Arktyce, dokumentując konsekwencje kryzysu klimatycznego.

Kadir jest też wykładowcą i nauczycielem fotografii, mieszka w Amsterdamie. Urodził się w Holandii w 1963 roku.